ارزیابی اثر تغییرات دمای حداقل و حداکثر بر کیفیت منابع آب زیرزمینی در مناطق خشک

آب زیرزمینی از مهمترین منابع آب طبیعی در جهان است و با توجه به استفاده روزافزون منابع آب زیرزمینی از نظر کیفی اهمیت زیادی دارد. بدین ترتیب منابع آب های زیرزمینی منبع مهمی جهت تامین آب مصرفی در بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و شرب مردم این مناطق می باشد. هدف این تحقیق بررسی اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی دشت کرمان است. بر این اساس جهت پیش بینی اقلیم در افق 2055 (2065-2046) دشت کرمان از مدل گردش عمومی جو HadCM3 طی سناریو انتشار A2 استفاده شد. همچنین وضعیت کیفی (شوری) طی سال های (2009-2003) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج اجرای مدل LARS-WG نشان داد که متوسط بارش سالیانه در دوره افق 2055 به میزان 5/0 میلی متر کاهش خواهد یافت، همچنین متوسط سالیانه دمای حداقل و حداکثر در دوره افق 2055 به ترتیب به میزان 8/2 و 8/2 درجه سانتی گراد افزایش خواهد یافت. بررسی کموگراف دشت کرمان حاکی از افزایش شوری آبخوان دشت کرمان را دارد. بنابراین با توجه به نتایج آینده مدل گردش عمومی جو HadCM3 روند افزایش در شوری آبخوان انتظار می رود که ادامه داشته باشد

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، دشت کرمان ، دمای حداقل ، دمای حداکثر