بررسی روشهای بیولوژیک و مشارکت روستایی در بکارگیری این روشها به منظور کاهش فرسایش و حفاظت خاک در حوزه آبخیز ماسوله رودخان

سالانه میلیاردها مترمکعب آب به صورت هرزآب و میلیونها تن خاک از طریق فرسایش در سطح کشور به هدر میرود که جهت جلوگیری بخشی از آن اقدام به اجرای طرحهای آبخیزداری میشود و مبالغ قابل توجهی هزینه میگردد.بررسی اینگونه عملیات ضروری است تا بتوان براساس نتایج آنها مناسبترین روشهای عملیات آبخیزداری استخراج وبرای حفظ و احیاء و اصلاح سایر آبخیزهای مشابه توصیه نمود.از عوامل اصلی شدت فرسایش در این حوزه میتوانبه روند بهرهبرداری از این اراضی، وضعیت توپوگرافی وشیب تند و کافی نبودن ظرفیت و حجم آبگذری کالورتها و دهانه پلها اشاره کرد. از عوامل اصلی تولید رسوب واریزههای دیواری و حرکتهای ریزشی و لغزشی است که خصوصادر بالای ماسوله فعال بوده و متاسفانه به علت نزدیک بودن رودخانه اکثر رسوبات وارد شبکه هیدروگرافی میگردند.بر اساس روش تحقیق و هدف پیشبینی شده، فاکتورهای پوشش گیاهی از لحاظ ظرفیت و وضعیت پوشش از صفر درصد واحد دامی )قبلی( به 2.0 واحد دامی )فعلی( رسیده است. گرایش پوشش گیاهی قبلا منفی و در حال حاضرمثبت ارزیابی گردیده است. مقایسه و ترکیب تراکم پوشش گیاهی قبلا در کلاس خیلی فقیر بوده به فقیر تبدیل شده است و تراکم پوشش از25-50 به 40-60 رسیده است.در مقایسه نسبی پارامترهای بیولوژیکی مورد نظر در طرحهای آبخیزداری در رابطه با هر یک از اقدامات اجرایی پیش بینی شده نیز طی نتایج بدست آمده هدف 100 درصد ، عمرمفید56/6درصد کارایی 43/3 درصد و عملکرد مثبت ارزیابی شده است. و درصد کارآیی نهال کاری 50 درصد بذرپاشی 87 درصد، بذرکاری 85 درصد.لذا با توجه به هدف طرح اجرای عملیات بیولوژیک در طرح می توان کنترل رسوبات آبخیز و جلوگیری از وارد شدن رسوبات به رودخانه ماسوله و نیزکنترل و پیشگیری سیل بمنظور جلوگیری از تلفات خاک و خسارات وارده به روستاییان را مثبت ارزیابی نمود.

کلیدواژه ها:

مدیریت آبخیز ، شبکه هیدروگرافی ، حفاظت ، فرسایش ، رسوب ، ماسوله رودخان