معماری، هنر مقدس

بشر از زمانی که پا به عرصه وجود گذاشت و بر روی زمین گام نهاد همواره در پی کشف و خلق پدیدههای طبیعی بود و ازآنجاییکه خداوند در قرآن کریم میفرماید: ما از روح خود در انسان دمیدیم بشر نیز بهنوعی خالق محسوب میشود و این ویژگی از آفریدگار در وجود او دمیده شده است. روح هنرمند و کاشف انسان در طول تاریخ در پی کشف و شهود و رفع نیازهای مادی و روحی و روانی خود بوده است و هنر ریشه در نهاد انسان دارد. معماری یکی از هنرهای ذاتی بشر بوده و انسان نخستین از ابتدا در پی سرپناهی برای خود بوده است که نیازهای روحی و روانیاش را برطرف کند. ازآنجاکه معماری پدید آمدن ایده و الگویی در ذهن معمار است پس معمار با در نظر گرفتن حالات درونی خود به خلق اثر هنری م یپر دازد و ازآنجاییکه اول خالق خداوند است انسان نیز دست به خلق و استفاده از طبیعت آفریدهشده زده و به نوآوری روی م یآورد، پس معماری قداستی ماورایی دارد و از هنرهای مقدس به شمار میرود. ماحصل کار معمار یک اثر هنری شگفتانگیز است که برای استفاده در خدمت او قرار میگیرد و درنهایت مورد تفوق همگان است. البته مقصود بناهای معماری ارزشمند است که جوشیده از دل هنرمند است. پس از بررسی معماری از دیدگاه سنتی و همینطور دانشمندان عصر مدرنیته می توان نتیجه گرفت که معماری هنریست مقدس زیرا حاصل کار یک معمار خلق یک اثر ماندگار و زیباست. در این پژوهش ابتدا به موضوع هنر و تعریف آن پرداخته، پسازآن به تعریف معماری و معرفی ویژگیهای آن و سپس به قداست معماری میپردازیمو چرایی مقدس بودن هنر معماری را تجزیهوتحلیل مینماییم. روش تحقیق در این پژوهش بهصورت مروری-تحلیلی بوده و محقق از طریق اسناد و مطالعات کتابخانهای و فیشبرداری از مقالات متعدد و مرتبط به گردآوری مطالب پرداخته و درنهای تبا جمعبندی مطالب نتیجهگیری کلی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

هنر ، معماری ، قداست ، هنر مقدس ، معماری مقدس