موانع تحقق حق دادخواهی و داشتن وکیل در ایران با نگاهی به اسناد حقوق بشر

حق های رویه ای حقوقی هستند که تضمین کننده سایر حقوق بشر می باشند.به بیان دیگر حق های رویه ای مجموعه تمهیداتی هستند که برای حمایت و تضمین حقوق ماهوی مقرر می شود.حقوقی همچون حق بر دادخواهی و حق بر داشتن وکیل به عنوان دو حق از حقوق رویه ای، ریشه در کرامت انسانی داشته و می بایست مورد حمایت حکومتها قرار گیرند.حقوق شهروندی در گستره ی قضایی جلوه های متعددی دارد.که میتوان حق بر دادخواهی و داشتن وکیل را به منظور تحقق حقوق دیگر نام برد.در واقع این حق ها مقدمه اجرای حقوق دیگری است که در اسناد حقوق بشر ،آن را حق دفاع نامیده اند.در اسناد حقوق بشری اعم از جهانی و عام یا منطقه ای و خاص این دو حق بنیادین بسیار مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.قانون گذار جمهوری اسلامی ایران نیز در قوانین موضوعه ،اعم از قانون اساسی و دیگر قوانین عادی از این دو حق مهم غافل نمانده است. اما شاهد آنیم که برای تحقق کامل این حقوق بنیادین ،موانع و محدودیتهایی وجود دارد.این مقاله بر آن است تا با مطالعه رویه اسناد حقوق بشری در مورد تضمین این حق ها و بررسی آن در جمهوری اسلامی ایران، دلایلی را مبنی بر عدم تحقق کامل این حق ها در قوانین موضوعه ایران ،بیان داشته و بتواند راهکارهای و پیشنهادهایی را برای تحقق حداقلی این حق ها در کشور مطرح نماید.

کلیدواژه ها:

حقوق رویه ای ، حق بر دادخواهی ، حق بر داشتن وکیل ، اصول دادرسی منصفانه ، عدالت رویه ای