اثر خوردگی مس در محلول 81785.70 mg/L کلرید سدیم

خوردگی یک واکنش شیمیایی و یا الکتروشیمیایی مخرب بین سطح فلز و محیط اطراف آن می باشد. با توجه به اینکه از لحاظ ترمودینامیکی مواد اکسید شده نسبت به مواد در حالت معمولی در سطح پایین تری از انرژی قرار دارند، بنابراین تمایل رسیدن به سطح انرژی پایین تر سبب اکسید (خورده) شدن فلز می گردد. با این توضیح می توان گفت که هیچگاه نمی توان به طور کامل از خوردگی جلوگیری نمود، بلکه باید به نحوی میزان خوردگی را به حد قابل قبول رسانید. در این مقاله اثر خوردگی فلز مس در آب حاوی کلرید سدیم را برسی میکند که آزمایش پلارازاسیون نمونه نشان می دهد که تاثیر سدیم بر خوردگی این فلز وجود دارد همچنین این فلز در محلول 81785.70 mg/L کلرید سدیم در برابر خوردگی کمترین مقاومت و بیشترین سرعت خوردگی را نشان میدهد. چگالی جریان خوردگی بالا از آزمون پلارازاسیون تاییدی بر کم بودن مقاومت امپدانس در نمونه می باشد.منیزیم سولفات در حضور سدیم کلراید باعث خوردگی شدید در دیگ های بخار و لوله های مسی می شود که برای جلوگیری از خوردگی آنها از بین بردن بیکربنات با روش آهک (کلسیم هیدروکسید) و سدیم کربنات قبل عبور آب از روی رزین ها و سبک کردن آب با آهک و سدیم کربنات که باعث کاهش کلراید و منیزیم سولفات می شود.

کلیدواژه ها:

بیکربنات ، خوردگی ، تاثیر سدیم برخوردگی ، کلرید سدیم ،