مقایسه رفتار لرزه ای قاب های مهاربندی شده هم مرکز معمولی با قاب های مهاربندی شده هم مرکز شکل پذیر (بر اساس استاندارد 2800 و دستورالعمل بهسازی لرز های ساختمانهای موجود)

هدف این مقاله معرفی و کاربرد مطالعات تحلیلی و آزمایشگاهی انجام شده بر روی قاب های مهاربندی شده هم مرکز شکل پذیر و مقایسه رفتار لرزه ای آن با قاب های مهاربندی شده هم مرکز معمولی (OCBF) میباشد. آئین نامه های طراحی لرزه ای سازه ها که برای ساخت سازه های جدید کاربرد دارند، سطوح عملکردی را تعریف نموده اند و انتظار می رود که سازه هایی که با آنها طراحی م ی شوند، حداقل سطح عملکرد ایمنی جانی را بدست دهند. برای بررسی این نکته در قاب های مهاربندی شده هم مرکز ، یک ساختمان 6 طبقه با سیستم های مهاربندی هم مرکز معمولی بر اساس استاندارد 2800 ویرایش 3 طراحی شد . برای مقایسه همان سازه مجددا با بادبندهای پیشنهادی براساس آئین نامه 2005 AISC طراحی گردید . در مرحله بعد این دو سازه با با دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانها ی موجود ، ارزیابی شد ند. نتایج مطالعات حاکی از آن است که حتی در ساختمانهای با اهمیت زیاد (I= 1.2) با سیستم مهاربندهای هم مرکز معمولی ، عملکرد ایمنی جانی تأمین نمی شود . اما برای همان سازه با سیستم مهاربند هم مرکز شکل پذیر پیشنهادی ، سطح عملکرد ایمنی جانی تامین می شود .نتیجه نهائی آن که کاربرد مهاربند هم مرکز شکل پذیر پیشنهادی نه تنها موجب بهبود رفتار لرزه ای سازه می شود ،از لحاظ اقتصادی نیز کاهش در وزن ستونها و فونداسیونها را به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

قاب های مهاربندی شده هم مرکز معمولی ، قاب های مهاربندی شده هم مرکز شکل پذیر ، کمانش ، مفصل محوری پلاستیک ، آنالیز پوش آور ، سطح عملکرد