بررسی پایداری شهرهای آرکی تایپی

رشد شهر به تدریج فضاهای سبز اطراف را که روزگاری چشم اندازهای روی حصارش بودند می بلعد.استفاده از سطوح سبز می تواند به عنوان راهکاری مناسب با عصر حاضر در جهت رفع مشکلات موجود و ایجاد معماری پایدار موثر باشد.برای رسیدن به توسعه پایدار باید سه اصل پایداری زیست محیطی ،اقتصادی و اجتماعی را محقق کنیم.در همین راستا برای تحقق پایداری اجتماعی و حضور فعال مردم نیاز به معنا و روح مکان داریم.این امر از طریق معماری آرکی تایپی محقق می شود.معماری که ریشه در ناخودآگاه انسان ها دارد و یک مفهوم و الگوی جمعی است.این پژوهش ابتدا مفاهیمی از توسعه پایدار ،معماری پایدار ،معماری سبز و معماری آرکی تایپی را بیان می کند و با شیوه ی توصیفی و تحلیلی در صدد است تا با استفاده از بررسی نمونه هایی از شهرهای آرکی تایپی نقش آنها را در پایداری خاطر نشان کند و در نهایت با تطبیق اصول معماری سبز با ویژگی های معماری این شهرها مشخص می شود که شهرهای آرکی تایپی دارای پایداری هستند و بحث احترام به کاربران و الهام از طبیعت اصل جدایی ناپذیر آنها می باشد. این ساختمان ها همگی الگویی از مفاهیم کیهانی را یادآور می شوند و از نظر بصری و زیبایی شناسی دارای الگوهایی نشات گرفته از طبیعت هستند.طراحی این شهرها مجموعه ی بزرگی را شامل شده و منفرد و جدا از هم نیستند و کل واحدی را تشکیل می دهند.توجه ویژه ای به فضاهای باز و فضای سبز شده است و مسیله اقلیم و تامین انرژی دغدغه ی مهم این شهرها بوده است .استفاده های مختلف کاربران و نیازهای انسانی آنها از چشم طراحان مخفی نمانده و طراحی آنها زمینه گرا بوده و به سایت توجه شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، معماری پایدار ، توسعه پایدار ، معماری آرکی تایپی