رابطه بین تنهایی کودکان، نگرش فرزند به والدین و خودپنداره مربوط به مدرسه با پرخاشگری دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه

پرخاشگری از علل اصلی مراجعه نوجوانان به مراکز مشاوره و به عنوان مشکل اصلی در سنین نوجوانی است. هدف پژوهش، تعیین رابطه بین تنهایی کودکان، نگرش فرزندان به والدین و خودپنداره مربوط به مدرسه با پرخاشگری دانشآموزان دختر است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی است. نتایج نشان داد که بین تنهایی کودکان، نگرش فرزندان به والدین و خودپنداره مربوط به مدرسه با خشم رابطه منفی و معنیدار وجود دارد. نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که تنهایی کودکان، نگرش فرزند به والدین و خودپنداره مربوط به مدرسه توان تبیین واریانس خشم را دارند و 6/15 درصد از واریانس خشم دانشآموزان را تبیین میکنند.

کلیدواژه ها:

تنهایی کودکان ، نگرش فرزندان به والدین ، خودپنداره مربوط به مدرسه و پرخاشگری