بررسی اصول پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی

مردم برای تامین سرپناه و بیان احساسات خود نیاز به خانه دارند . زیرا خانه فضایی مانوس فراهم می کند تا افراد به راحتی در آن زندگی کنند . مردم می خواهند قلمرویی داشته باشند که صرفا مختص آنها باشد . و ایده آل این است که خانه با طبیعت اطراف خود یا طبیعت مصنوع پیرامون خویش هماهنگ باشد. خانه بخش کوچکی از دنیای بزرگ است اما برای مردمی که در آن زندگی می کنند خانه می تواند تمام دنیای آنها باشد. خانه کار ، ماشین ، پوشاک ، کلکسیون ، کارهای هنری فضای خواب و استراحت آنها را در خود جای می دهد. بر اساس مطالعات صورت گرفته در دهه های اخیر، یکی از مهمترین علت های تغییر در روابط اجتماعی افراد دردوران معاصر، عدم توجه به فضاهای جمعی در مجتمع های مسکونی می باشد. درصورت طراحی کیفی و هدفمند فضاهای جمعی در محیط های مسکونی ، افزایش تعاملات اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی ساکنان حاصل می شود. این موضوع را می توان در دو بعد اجتماعی و معماری بررسی کرد که در این تحقیق تمرکز بر روی جنبه ی معماری می باشد. اهداف مورد نظر در این پژوهش عبارتند از شناسایی مفاهیم و تعاریف تعاملات اجتماعی و واحدهای مسکونی جهت افزایش تعاملات اجتماعی می باشد

کلیدواژه ها:

پایداری ، اجتماع ، مجتمع ، سکونت