بررسی اثر گرمایش القایی بر خودترمیمی بتن آسفالتی، از طریق آزمایش چهار نقطه ای خستگی

هدف از این مقاله بررسی اثر گرمایش القایی بر خودترمیمی بتن آسفالتی حاوی الیاف آهن میباشد. به منظور نشان دادن اثر ترمیم، ضریب عمر خستگی افزایش یافته و بهبود سفتی خمشی تیرچه ها مورد استفاده قرار گرفت. ضریب عمر خستگی افزایش یافته پس از اعمال گرمایش و استراحت دادن به نمونه های تخریب شده اندازه گیری شد. مشخص گردید که گرمایش القایی نرخ ترمیم تیرچه ها را افزایش میدهد، همچنین میزان ترمیم وابسته به سطح کرنش میباشد، بطوریکه با افزایش سطح کرنش میزان ترمیم نیز افزایش مییابد. همچنین مشخص شد که دمای بهینه ی گرمایش برای بدست آوردن بهترین اثر ترمیم،85 درجه سانتیگراد میباشد. گرمایش بیش از حد میتواند باعث تورم نمونه شود که میزان کل ترمیم حاصله را کاهش می دهد. سفتی تیرچه های تخریب شده، هنگامی که تحت گرمایش القایی قرار میگیرند، بیشتر بهبود مییابند. در نهایت مشخص گردید، عمر خستگی بتن آسفالتی با اعمال چند دوره گرمایش بطور قابل توجهی افزایش مییابد. براساس این یافته ها، به این نتیجه رسیدند که اثر خود ترمیمی بتن آسفالتی با اعمال گرمایش القایی افزایش مییابد. علاوه بر این ترمیم القایی باعث بهبود دوام روسازی آسفالتی میشود.

کلیدواژه ها:

بتن آسفالتی ، الیاف آهن ، گرمایش القایی ، ترمیم ، آزمایش چهار نقطه ای خمشی