نقد فرمالیستی غزل خرابات مغان سروده امیر علیشیر نوایی

مکتب فرمالیسم یکی از مهم ترین مکاتب در زمینه نقد ادبی است. فرمالیست ها بر این باورند که در بررسی اثرادبی آنچه اهمیت دارد شکل )فرم( آن است و به وسیله شکل می توان به محتوای آن دست یافت. از دیدگاهفرمالیست ها همه آثار ادبی به سبب داشتن ویژگی های زبانی، نحوی و هنری خود شایسته نقد و تحلیل هستند. یکی از شاعرانی که می توان آثار او را از این جنبه مورد بررسی قرار داد، امیر علیشیر نوایی از شاعران قرن نهم هجریاست که آثار ارزشمندی از خود بر جای نهاده است. در میان انواع قالب های شعری این شاعر، غزلیات او از جهت فصاحت و بلاغت و زیبایی کاربرد مفردات و جملات در ترکیب کلام و انواع آرایه های ادبی در خور توجه وبررسی است. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی با هدف بررسی غزلی از امیر علیشیر نوایی از دیدگاه نقد فرمالیستی جهت دستیابی به عناصر تشکیل دهنده این شعر صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان از انسجام و پیوستگی میان ابیات این غزل دارد؛ به گونه ای که همه ی واژگان، ترکیبات و عناصر ادبی به کار رفته در این شعر در جهت رسیدن به مضمونی مشترک در ساختار این غزل جای گرفته اند.

کلیدواژه ها:

نقد فرمالیستی ، امیر علیشیر نوایی ، عناصر ادبی ، ساختار