جراحیهای سنتی در اسلام و ایران و بازتاب آن در شعر فارسی

حفظ تندرستی و موضوعات بهداشتی و برطرف کردن بیماری ها همواره مورد توجه بشر بوده است. در این میان علاوه بر توجه به مسایل تغذیه و پرهیز، سه نوع درمان: روغن مالی، نیشتر زدن و داغ کردن در برنامههای بهداشتی و درمانی قرار داشته و از این رو از ازمنه قدیم گاهی جهت درمان بیماریها، حجامت و فصد و داغ کردن (کی) و قطع اندامها با آهن (کارد یا چاقو) و آتش کاربرد داشته است. در ایران نیز کاربرد حجامت و فصد و داغ کردن مرسوم بوده و از آنها به عنوان روش های درمانی در بهبود بیماریها و ارتقای سیستم ایمنی بیماران استفاده میشده است که در این میان حجامت بیشتر از فصد و داغ کردن کاربرد داشته است، چنانکه امروزه نیز با توسعه طب سنتی این عمل بیشتر از دیگر روشهای جراحی، جایگاه خود را حفظ کرده است.این مقاله پیشینه این روشها رادر اسلام وایران بررسی کرده بازتاب آنها رادر شعر فارسی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

طب سنتی ، جراحی ، حجامت ، فصد ، کی ، نیشتر