تاثیر زبان ، اندیشه و ادبیات پارسی در ادبیات عربی

آنگونه که مسلم است بر اثر نفوذهای همه جانبه ی زبان ایرانی مقدار بسیار زیادی لغت فارسی در امور گوناگون علمی وادبی و مسایل اجتماعی و اداری و . . . در زبان عربی نفوذ کرده ، اما آنچه که باعث می شود تاثیر ورود کلمات فراوانیرا که از زبان فارسی به زبان عربی وارد شده است کمتر متوجه شویم ، موضوعاتی چون نوشتن و املای کلمات می باشد . به این معنی که حروف آن کلمات فارسی منطبق با لهجه عربی تغییر می کند و نیز شکل و هیات آن کلمات هم تغییر مینماید و در قالب یکی از وزن های عربی قرار می گیرد .البته تاثیر گذاری میان کلمات و زبان عربی و فارسی دو سویه بودهاست ولی نمی توان از نقش فارسی زبانان بر روی تدوین زبان عربی و حتی در برخی موارد بر روی خود زبان عربی غافل شد . چنانچه اگر در بسیاری از کلمات مشترک فارسی و عربی جستجو و تحقیق نماییم به ریشه ی فارسی آنان خواهیمرسید .همانطور که میدانیم روابط تاریخی ایرانیان و اعراب بسیار قدیمی است . در واقع می توان گفت حدودا از قرن ششم پیش از میلاد مسیح و از دوران هخامنشی این رابطه آغاز گردیده است . از هنگامی که بین ایرانیان و اعراب پیش از اسلامروابطی پیش آمد ادبیات عرب و ادبیات فارسی هم به تدریج با هم ارتباط یافتند و این ارتباط با ظهور و گسترش اسلامرفته رفته به حدی پیشرفت کرد که می توان آن دو را دو شاخه از یک درخت یا لااقل دو اصل نزدیک به هم دانست و این از آن جهت است که هر یک به اندازه ای از اندیشه ها و ویژگی ها و قالب های ادبی دیگری بهره گرفته اند . ) محمدی ملایری 47:1379 این جستار در صدد پاسخ گویی به این دو پرسش است : – ادبیات ایران تا چه اندازه بر ادبیات عرب تاثیر گذاشته است – جایگاه زمانی تاثیر ادبیات فارسی بر عرب در چه دوره ای بیشتر بوده است در این مقاله که به روش توصیفی ، تحلیلی گردآوری شده ، سعی شده است ضمن آشنایی و شناخت ادب و حکمت ایران ،گوشه ای از تاثیر زبان و اندیشه ی ایرانی بر ادبیات و اندیشه عربی واکاوی شود

کلیدواژه ها:

اندیشه ، ادبیات پارسی