امیرالمومنین علی (ع) در شعرشهریار تبریزی و سید رضا موسوی عرب
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 471
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0763
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
تحول و تجدد واقعی در شعر فارسی با پیشگامی نیما یوشیج سنت شکن قرن و تقریبا هم زمان با او، در شعر عربی با ظهور خانم نازک الملایکه، آغاز شد.استاد شهریار از یاران نزدیک نیما بود که ضمن وفاداری به شعر سنتی، از نوآوریهای نیما نیز تاثیر پذیرفت.شهریار به واسطهالهام شعر می گفت. وی در یک شب خاص که موهبت الهی به او روی آورد، شعر همای رحمت، شاهکار عظیم و ماندگار ادب فارسی را آفریدکه البته با عنایت مولا علی (ع)این افتخار نصیبش گردیدهاست.سیدرضا موسوی نیزبا درکی والا از جایگاه امیر مومنان و با هنرمندىهای بسیار در مدح علی (ع) و اهلبیت علیهمالسلام اشعاری نغز سروده است که قصیدهها و مدایح و مرثیه هاى او را خطباءو ادباء و طلاب و حتی کودکان و نوجوانان قبل از اینکه چاپ شود، حفظ مىکردند و سینه به سینه به دیگران منتقل مینمودند.استاد شهریار و سیدرضا موسوی همواره جاذبه و دافعهعلی (ع) را کهبرگرفته از صفات جلال و جمال حضرت حق بوده است، سرلوحه کار خود قرار دادهاند. در این مقاله برخی وجوه اشتراک و برخی تفاوتهای اندیشگی این دو شاعر نمایانده شده است. میتوان گفت شعر شهریار از انسجام و شیوایی بیشتر برخوردار است و بوطیقای شعر او، فراتر از شعر سید رضا موسوی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا زهره ای
استادیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد- لرستان
صفر عبدالوند
دانشجوی دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد- لرستان