مبانی اشراق در غزلیات عطار

تحقیق در دیوان عطار به خصوص غزلیات وی چه به منظور بررسی سبک غزلسرای وی و چه از جهت دریافت فکرعرفانیش همیشه لازم به نظر می رسیده است . از آن جهت که غزل با وجود عطار رنگ تازه ایی می گیرد و در حقیقتعشق دیگری جز آنچه در میان انسان ها دیده می شد بدان ارزش می داد، عشقی که در میان آن معشوق خدا و عاشق انسان است و انگیزه ی آن عشق به کمال طلبی و درک زیبایی مطلق .غزل عطار مملو از دیدگاه های نوینی است که عنصرمشترک همه ی آن ها مقوله ی عشق به معشوق و مبانی اصل عرفان یعنی قرآن و حدیث در بحث نظری می باشد. کمترغزلی را می توان یافت که چشم به زمین دوخته باشد و سیر صعودی آسمانی آن کمرنگ جلوه کنند تنوع مباحث و مبانی عرفانی از دیدگاه اشراقیون و یا عرفان اشراقی در غزلیات عطار موج می زند و می توان گفت غزلیات عطار تمامزمین های فکری شاعر را در بردارد.با مطالعه و تورقی در غزلیات عطار در می یابیم که وی به پیری از مبانی اصل عرفان اسلامی، که اشاره شد با هیچگاه در کار و سرودهایش به ماخذی غیر قرآن و حدیث و گاهی اقوال عرفا، اشاره نکرده است و به همین دلیل برای یافتن زمینه های فکری عطار یکی از مهمترین زمینه های فکری عطار آثار وی یعنی غزلیات ،مور مداقه قرار گرفت ،بلکه بیشتر بتوان به مبانی و زمینه ای شاعر در بحث عرفانی و تصوف وی پی برد.

کلیدواژه ها:

غزل ، عرفان ، مبانی ، اشراق ، قرآن ، حدیث ، عطار