ارتباط عقل و عشق از دیدگاه مولانا

این مقاله با روش تحلیلی به بررسی ارتباط عقل و عشق از منظر مولانا می پردازد. مولانا عقل را دارای انواع مختلف میداند و برای هر کدام کاربرد خاصی تعریف می کند. عقل جزیی، به مصلحت اندیشی معروف است و چندان با عشقسرسازگاری ندارد اما عقل کلی آدمی را از قید بندگی می رهاند و به مراتب عالی کمال می رساند.عشق نیز روح سخنان مولوی به شمار می رود و مولوی اساس هستی را بر پایه عشق تبیین می کند. خماری، مستی، عبادت، نماز، روابط اجتماعیو انسانی بر پایه ی عشق معنی پیدا می کند. در آثار مولانا همواره عقل و عشق در مقابل هم قرار گرفته اند، هر جا و در هرزمانی که صحبت از عقل و استدلال می شود، صحبت کردن از عشق امری نامربوط تلقی می شود، و هنگامی که از عشق سخن می گوییم صحبت از عقل و برهان و استدلال جایگاهی ندارد. در این مقاله ابتدا مختصری به تعریف عشق و عقل پرداخته، سپس به رابطه عقل و عشق از دیدگاه مولانا خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

عقل ، عشق ، مولانا