سیر تاریخی رستاخیز در عرفان اسلامی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 572
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0436
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
عرفا نگرشی هنری نسبت به دین و آموزه های آن دارند. یکی از زمینه ها و موضوعاتی که عرفا نسبت به آن نگرشی متمایز از عالمان مذهبی دارند، روز قیامت یا به تعبیری دیگر، رستاخیز است. در اینمقاله، دیدگاه برخی از عرفای بزرگ را در زمینه ی رستاخیز مورد بررسی قرار داده ایم و نتیجه ی به دست آمده این است: از آن جا که جایگاه انسان در جهان بینی عرفانی، پس از مرکز هرم آفرینشیعنی بلافاصله بعد از خداست، بنابراین اکثر عارفان معتقدند که رستاخیز ممکن است در درون و باطن همین انسان اتفاق بیافتد که این امر به تعبیر آن ها قیامت کبری نام دارد. فهم معاد و قیامت از نظر عرفان اسلامی منوط به علم به حقیقت جان آدمی است و لذا عرفا را اعتقاد بر این است که اگر کسی حقیقت جان خود را دریابد یعنی مبدا و منتهای آن را بداند و راه رسیدن به مدارج و معارج ترقیروحانی آن را بفهمد به غایت و هدف آفرینش خود راه یافته است. عرفا نسبت به مکان و زمان وقوع رستاخیز و همچنین رویت خدا، نظرات متفاوتی نسبت به نظر دین دارند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابراهیم احدی قورتولمش
کارشناس ارشد: تاریخ تشیع
توحید نادری
کارشناس ارشد: تاریخ زبان و ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :