عوامل تجلی و تعیین لحن در داستان موسی وشبان از مثنوی مولانا

لحن ولحن پردازی درشعریا داستان به آهنگ بیان نویسنده یا برخورد وی نسبت به مخاطب اطلاق می شود.که معمولابه گونه های مختلفی مثل خنده دار یا گریه داربودن، جدی یا طنزآمیزبودن، به کارمی رود.درهراثر ادبی چه شعروچهنثر ممکن است چندین لحن اصلی و فرعی وجود داشته باشد، که اگرشخص متوجه لحن کلام نشود از دریافت مفهوم صحیح شعر باز می ماند. هرشعری با غرض خاصی سروده شده که لحن خاص خود را می طلبد و ما نیز بایدآن شعر را بالحن مخصوص خود بخوانیم. درداستان موسی وشبان مولانا نیز که این مقاله حول محور آن داستان می باشد،چند نوع لحن وجود دارد که شخصیت های داستان روی لحن شعر تاثیر گذاشته است. لحنی ستایشی، دعایی، عاطفی و درخواستی ازطرف شبان ودر مقابل لحنی نکوهشی، تحقیر آمیز،عتابی و اعتراضی از جانب موسی )ع( تفاوت رفتار ونوع لحن را در داستان نشان می دهد. تغییر موضوع و محتوای شعر نیز به نو عی سبب تغییر لحن آن شده است. ولی در اصل لحن کلی که بر این شعر حاکم است بسیار جدی و تاثیر برانگیز می باشد.

کلیدواژه ها:

لحن ، مولوی ، داستان موسی و شبان ، تمثیل ، عناصر داستان