هدف از این تحقیق شناخت دیدگاه
حافظ نسبت به موضوع
ریا و ریاکاران است. روش تحقیق توصیفی -تحلیلی بوده است.باتوجه به ابیات
حافظ در مورد
ریا و ریاکاران درمی یابیم که
حافظ از ریاکاران متنفر است، یکی از پربسامدترین مضامیناخلاقی در
غزلیات حافظ همین مضمون ریاست. پس می توان گفت که
حافظ اهمیت زیادی به انسان های یک رو و پاک وساده می داده و همچنان که اشعارش پیداست، همیشه بودن در جمع آنان را بر بودن در جمع دورویان ترجیح داده است.تزویر و
ریا از دیرباز مورد توجه شاعران و نویسندگان به خصوص شاعران و نویسندگان ادبیات پار سی بوده است از آنجا کهحافظ
ریا را عملی بسیار زشت مینامد، او از
ریا به دور بوده و علایق و عقاید و اعمالش را صریح در اشعارش بیان می کند تااز
ریا دور باشد و همچون صوفیان، و ... گندمنمای جو فروش نباشد.