بررسی تطبیقی کارکرد اندوه بازگشت به خانه در اودیسه هومر و سگ ولگرد هدایت

زیربنای فرهنگی یک داستان در خلا شکل نمی گیرد بلکه فرزند زمانه خویش است. ادبیات داستانی نیز به نحو بسیارچشمگیری توانسته است بازگوکننده تحولات فکری در زمینه تحلیلهای انسان شناسانه در هر جامعه باشد. به همین منوالبدون در نظر گرفتن برخی تفاوت ها، در مقایسه میان دو داستان ادیسه هومر و سگ ولگرد ، و نیز با در نظر گرفتن چگونگی تطابق با کهن الگوی بازگشت قهرمان یونگ، می توان دید که تاثیر و نقش نوستالژی بازگشت به خانه در این دو داستانچه تاثیری بر منطق زندگی این دو شخصیت داستانی دارد . در سگ ولگرد ، این اندوه و خواهش بازگشت منجر به مرگ و تباهی است و در اودیسه هومر، این بستر اندیشگی ، اولیس را به سرزمین مطلوب می رساند.

کلیدواژه ها:

صادق هدایت ، اودیسه ، کهن الگوی بازگشت به خانه