گمان فردوسی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 647
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0148
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
بخش بزرگی از درون مایه ادب کهن فارسی را گفتارهای فلسفی گونه تشکیل میدهد؛ از این میان، اگر چه شاهنامه روایتگر اسطورهها، افسانهها و تاریخ یک ملت است؛ اما به شیوه تحلیلی میتوان بسیاری از باورهای فلسفی شاعر را از آن دریافت. در این مقاله، بر اساس دیباچه کتاب و دیگر گفتههای حکیم فردوسی در میانه داستانها؛ به خصوص داستان سیاوش و با استفاده از رهیافتهای واژگانی، معنایی و به کمک تفسیر فلسفی، موضوع گمان از نگاه فردوسی تحلیل میشود.نتایج نشان میدهد که مقوله گمان از اجزاء جدانشدنی حوزه معرفتشناسی فردوسی است؛ به این سبب، وی در ضمن داستان ها، برای رسیدن به یقین از گذرگاه گمان به شکلی روشمند عبور کردهاست و با ملایمت در این مسیر گام مینهد و از شکگرایی افراطی فاصله میگیرد. فردوس ی پیش از رواج شکاکی ت در سدههای شانزدهم و هفدهم میلادی، نگاه فلسفی بهمسیله شک و مراحل، مراتب، شیوه، انواع، اصول ، اهداف آن و یقین و... داشته است؛ ولیکن بهصورت نظریهای مدون دیده نمیشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه علی حوری
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
ابوالقاسم قوام
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :