نقش تلمیح در شعر معاصر( نیمایوشیج)
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,128
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0129
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
تلمیح یا آوردن واژه ای یا اصطلاحی کوتاه که بتواند ذهن خواننده را به یاد داستان تاریخی یا حکایت یا آیه قرآنی بیندازد، از مشخصه های بارز یک شعر قوی و ادیبانه است که در لابلای متون ادبیات فارسی ) شعر کلاسیک یا شعرنو( بازتاب پیدا کرده است. تلمیح، مانند پلی است که گذشته ی دور و دراز را به حال پیوند می دهد و مانند آیینه ای غبارگرفته خاطرات مه گرفته را بازگو می کند. بیان افسانه ها و اساطیر گذشتگان در قالب آرایه ای زیبا و دلنشین به نامتلمیح ،جای پای عمیقی در ژرفای آثار و دواوین شاعران پارسی دارد. گاهی حاصل تجربیات و تلاش ملتی بزرگ در یک واژه کوچک ،خلاصه می شود.تلمیحات ، به صورت رمزواره و نمادین در متون ادبی نقش بازی می کنند . باتوجه به وجود تلمیحات در ادبیات معاصر ما را به آن وا می دارد تا بتوانیم که به رمز و راز این صنعت ادبی در آثارشاعر بزرگ معاصر، نیما یوشیج پی ببریم . در راستای موضوع این جستار ، نویسندگان مطالب گوناگونی را مطرح ساخته اند که با مراجعه به آنها می توان به وجود تلمیح در آثار نیمایوشیج پی برد. بی شک وجود تلمیح چه در شعر کلاسیک و چه در شعر نو جذبه خاصی به شعر داده است
نویسندگان
محمدرضا بختیاری
استادیار دانشگاه پیام نور مرکز ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :