بازتاب نظریه کوانتومی پلانک در آیینه ی اشعار سنایی، عطار و مولوی

با گسترش روزافزون دانش وعلوم جدید بویژه فیزیک و پیشرفت تکنولوژی همچنین الهام از آیات نورانی قرآن کریم واستفاده از ابیات شاعران عارف می توان به آگاهی و شعور در سراسر هستی از ذرات بنیادی فیزیک تا کهکشان ها ) شاملجمادات، گیاهان و ...( پی برد.با نگاهی به فیزیک کوانتوم نظریه ی ماکس پلانک و ادبیات می توان پیوند متون ادبی مخصوصا متون عرفانی با علم فیزیک را جستجو کرد. هدف از این مقاله بیان نظریه ی کوانتومی ماکس پلانک، شعورهستی، از زبان سه شاعر )سنایی، عطار و مولوی( است. روش تحقیق در این مقاله شیوه ی کتابخانه ای و گردآوری داده هااز قلمرو پژوهش و شناخت نقلی است. دستاورد این مقاله بیان آن چه ماکس پلانک صد سال پیش به صورت نظریه ارایه کرده است قرآن در سوره های مسبحات بیان نموده و سنایی، عطار و مولوی حدود هفتصد سال قبل می دانسته اند و مااکنون آن پیوند را دریافته ایم. در پرتو نورانی آیات قرآن با همگرایی فیزیک و ادبیات می توان به نوعی جهان بینی رهنمون شد که ما را به دروازه ی انسانیت هدایت کند تا همه ی هستی را ) از ذرات بنیادی تا کهکشان ها( دارای شعور دانسته در عین کثرت به یک وحدت دست یابیم.

کلیدواژه ها:

کوانتوم ، شعور هستی ، شعر عرفانی