تاریخچه مختصر دستورنویسی در زبان فارسی

نگارش و تدوین دستور برای زبان مردم یک سرزمین، همواره مدنظر دانشمندان و ادیبان آن دیار بوده است. شاید نیاز به حفظ زبان از تاثیر زبانهای بیگانه یا فراگیری آن به خاطر رسیدن به مناصب دیوانی و اداری حکومت به دلیل وجود رسمیت آن زباندر دستگاه، از مهمترین دلایل تدوین قواعد درست خواندن و درست نوشتن بوده استاهمیت مطالعه و بررسی تاریخی سیر دستورنویسی در زبان فارسی از چند منظر قابل توجه است. نخست، گستره نفوذ زبان فارسی در شبه قاره هند و پاکستان، چینو بخشهایی از اروپا را مشخص میکند. و دیگر، نگاه مردم جوامع دیگر به زبان و فرهنگ فارسی و اهتمام به فراگیری آن درخور توجه است. در این نوشتار سعی بر آن است تا آثاری که منشا دستورنویسی در زبان فارسی بودهاند و در نوع خود شاخص محسوب میشوند، معرفی گردد. این آثار در داخل و خارج ایران برای اولین بار به تدوین قواعد زبان فارسی پرداخته و موجد سنت دستورنویسی برای زبان فارسی شدهاند.

کلیدواژه ها:

دستور ، زبان فارسی ، دستورنویسی