تطبیق تصویر عشق و وطن در اندیشه ابراهیم ناجی و نیما یوشیج

رمانتیسم واکنش احساسی در برابر خردمحوری و گرایشی به برجسته کردن خویشتن انسانی به سوی خیال و رویا، گذشته تاریخی و همچنین سرزمینهای ناشناخته است. از مهمترین اصول این مکتب، گرایش به آزادی و عدالت و طبیعت، فوراناحساس و هیجان، سفر تارخی و جغرافیایی و ... را میتوان نام برد. در آثار اکثر شاعران معاصر در ادبیاتهای مختلف این اصول نمایان است. از جمله این شاعران میتوان ابراهیم ناجی و نیما یوشیج را نام برد که از شاعران مشهور و توانمند عربی زبانو فارسی زبان و در زمره شاعران خوش قریحه رمانتیسم هستند که مولفههایی مانند وطن، عشق، حنین )دوری از وطن و عشقو خاطرات کودکی( و .... در آثار هر دو یافت می شود. هدف این پژوهش این است که دو مولفه عشق و وطن را که از مولفه های مهم رمانتیسم هستند در اشعار این دو شاعر مورد بررسی وتطبیق قرار دهد. تطبیق این دو شاعر براساس مکتب آمریکاستچرا که با تحقیق انجام شده این دو شاعر از یکدیکر تاثیری نگرفته اند. این پژوهش براساس منابع کتابخانه ای و براساس روش تحلیلی-توصیفی انجام پذیرفته است

کلیدواژه ها:

شعر عربی ، رمانتیسم ، ابراهیم ناجی ، نیما یوشیج