مقایسه وضعیت بهداشت و درمان استان های ایران: سنجش توسعه یافتگی با استفاده از شاخص موریس

دسترسی مطلوب به امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی، یکی از اصلی ترین پیش نیازهای تحقق توسعه انسانی محسوب می گردد. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر، مقایسه وضعیت بهداشت و درمان استان های ایران طی سال های 1392-1390 می باشد. بدین منظور، داده های مورد نیاز برای محاسبه شاخص های بهداشتی و درمانی از مرکز آمار ایران استخراج گردیده و برای سنجش توسعه یافتگی استان ها، از شاخص موریس استفاده شده است. بر اساس نتایج، سطوح توسعه یافتگی استان ها دارای اختلاف بسیار زیاد می باشد. بسیاری از استان ها در گروه استان های کمترتوسعه یافته و توسعه نیافته قرار دارند و با گذشت زمان نیز، وضعیت آن ها بهبود چندانی نیافته است. همچنین نتایج نشان می دهد که بیشترین و کمترین درجه توسعه یافتگی به ترتیب مربوط به استان های یزد (با میانگین 811/0) و البرز (با میانگین 262/0) می باشد. بنابراین و از بعد سیاست گذاری، نتایج این پژوهش نشان دهنده ضرورت توجه بیش از پیش به وضعیت بهداشت و درمان استان های توسعه نیافته که در صدر آن ها استان های البرز، سیستان و بلوچستان و زنجان قرار دارند، می باشد.

کلیدواژه ها:

بهداشت و درمان ، امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی ، استان های ایران ، شاخص موریس