بررسی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی استان سیستان و بلوچستان با تأکید برجاذبه های طبیعی ورزشی

هدف: بررسی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی استان سیستان و بلوچستان با تأکید بر جاذبه های طبیعی ورزشی شهرستان های (سیستان، زاهدان، خاش، چابهار) می باشد. روش شناسی: این تحقیق بر مبنای هدف از نوع کاربردی است و برحسب روش های پردازش داده ها توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارشناسان ادارات تربیت بدنی و کارشناسان ادارات میراث فرهنگی و کارشناسان آژانس های گردشگری تفریحی استان سیستان و بلوچستان در سال 1394 که در مجموع تعداد آنها 180 نفر می باشد (N=180). در این تحقیق بدلیل محدود بودن جامعه آماری از روش نمونه گیری تصادفی برای نمونه گیری استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات: از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. 1-بخش اول: پرسشنامه مشخصات فردی، 2-بخش دوم: سوالات تخصصی برای سنجش گردشگری ورزشی که شامل 46 سوال می باشد طرح گردید. برای تعیین پایایی، ابزار تحقیق از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برابر با 0/82 برآورد گردید. همچنین روایی آن بانظر سنجی از چند تن از اساتید برابر با 0/81 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی (شامل تعیین فراوانی ها، تعیین درصد، رسم جدول و نمودار و ...) و آمار استنباطی (شامل آزمون تی تک نمونه ای، ضریب آلفای کرونباخ، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک طرفه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین سطح معنی داری (P=0/05) تعیین شد. یافته های تحقیق؛ جاذبه های مربوط به ورزش های ساحلی- آبی و تابستانی یا بار عامل (0/76) و جاذبه های مربوط به کوهنوردی و غازنوردی با بار عاملی (0/72)، جاذبه های مربوط به ورزش های آب گرم و طبیعت درمانی با بار عامل (0/83) و جاذبه های مربوط به ورزش های بومی- محلی با بار عاملی (0/84)، از دیدگاه کارشناسان مهمترین عوامل گردشگری در استان بودند. نتیجه گیری: نتیجه گیری کلی نشان داد که عدم برنامه ریزی مناسب و صحیح و تبلیغات نامناسب باعث شده تا پتانسیل های استان در زمینه جذب گردشگر نامطلوب باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، جاذبه های طبیعی ، سیستان و بلوچستان ، توسعه گردشگری ، عوامل مؤثر بر گردشگری