اثربخشی آموزش گروهی معنادهی به رنج بر ابعاد بهزیستی روانشناختی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین اثربخشی آموزش گروهی معنادهی به رنج بر بهزیستی روان شناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی یزد انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه تجربی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان پسر خوابگاه های دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد (سال تحصیلی 94 - 93 )بود. 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و از میان دانشجویانی که کمترین نمرات را در پرسش نامه غایب زیستی روان شناختی کسب کرده بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین گردیدند. برای گروه آزمایشی طی هشت جلسه تمام مداخله آموزشی ( معنادهی به رنج) اجرا شد. در پایان جلسه یک بار دیگر هر دو گروه، پرسش نامه پای بهزیستی روان شناختی را تکمیل به مدت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ( 19 SPSS ) و از روش های آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان دادند که آموزش گروهی معنادهی به رنج برده بود بهزیستی روان شناختی دانشجویان مقصر نبوده است ( 0.05 p). لذا می توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی معنادهی به رنج از لحاظ معناداری آماری منجر به بهبود بهزیستی روان شناختی نشده است اما سبب بهبودی در مولفه های خوش بینی، به تسلط محیطی و خودمختاری دانشجویان شده است.

کلیدواژه ها:

معنادهی ، رنج ، بهزیستی روانشناختی ، دانشجو