بررسی نقش میانجی خود کارآمدی در رابطه با پذیرش اجتماعی وجرات ورزی با کارایی امدادگران جمعیت هلال احمر

هدف این تحقیق بررسی نقش میانجی خود کارآمدی در رابطه با پذیرش اجتماعی وجرات ورزی با کارایی امدادگران جمعیت هلال احمر استان خراسان جنوبی میباشد. این مطالعه براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه تحقیق شامل تمام امدادگران جمعیت هلال احمر خراسان جنوبی به تعداد 1037 نفر می باشند. نمونه مورد بررسی بر اساس جدول مورگان 280 نفر برآورد و به شیوه نمونهگیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه استاندارد، خودکارآمدی ، پذیرش اجتماعی ، جرات ورزی و کارایی استفاده شد. بدلیل اینکه پرسشنامه ها استاندارد بودند و در تحقیقات قبلی به وفور از آن ها استفاده شده بود لذا تعیین روایی نگردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه خودکارآمدی ، پرسشنامه پذیرش اجتماعی ،پرسشنامه جرات ورزی وپرسشنامه کارایی ازآلفایکرونباخ استفاده شد که میزان پایایی به ترتیب 80/0 ، 86/84،0/0و 87/0به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spssو از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس استفاده شده است. یافتهها نشان دادند که بین خودکارآمدی ، پذیرش اجتماعی و جرات ورزی با کارایی امدادگران رابطه خطی معنی دار وجود دارد. پیشنهاد می گردد مسیولین باید میزان مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها توجه کند زیرا باعث افزایش کارایی می شود. و کارگاه های آموزشی برای افزایش پذیرش اجتماعی و جراتورزی و خودکارآمدی برگزار کنند.

کلیدواژه ها:

خود کارآمدی ، پذیرش اجتماعی ، جرات ورزی ، کارایی