تاثیر ساختارهای مختلف شبکه های سایبری و قدرتی بر روی قابلیت اطمینان شبکه هوشمند با در نظر گرفتن وابستگی های مستقیم سایبری-قدرتی

امروزه صنعت برق، نه تنها در فراهم کردن منابع جهت برآورده سازی انرژی مورد تقاضای سیستم با چالش مواجه است، بلکه به حداقل رساندن دوره و تعداد دفعات خاموشی برای مشتریان نیز یکی از دغدغه های شبکه های قدرت کنونی می باشد، و شبکه هوشمند راه حلی برای مواجهه با این چالش است .طرحهای شبکه های هوشمند به واسطه استفاده از زیرساخت های اطلاعاتی که منجر به ارتباط کامپیوتری، پایش، حفاظت و کنترل اتوماتیک می شود، هر روز بیشتر قابل دسترس می گردند. در تحلیل شبکه های قدرت، معیار قابلیت اطمینان نقش بسیار حیاتی دارد. البته تحلیل کارکرد شبکه های هوشمند مستلزم در نظر گرفتن قابلیت اطمینان شبکه های سایبری نیز می باشد، زیرا این شبکه ها کاملا مطمین نمی باشند. بنابراین تحلیل قابلیت اطمینان شبکه های سایبری-قدرتی، با در نظر گرفتن انواع وابستگی های مستقیم بین این دو زیرساخت، و روشی برای بهبود معیارهای قابلیت اطمینان این شبکه ها، با هدف حداقل نمودن قطع بار در سیستم قدرت، در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان دهنده تاثیر وابستگی های مستقیم بر روی معیارهای قابلیت اطمینان شبکه های هوشمند بوده، و نیز نشان میدهند که با تغییر آرایش شبکههای سایبری و قدرتی و به وجود آوردن مسیرهای جایگزین برای انتقال اطلاعات و انرژی الکتریکی، در مقایسه با ساختار ساده شعاعی، می توان ریسک شبکه هوشمند را کاهش داده، و به سطح بالاتری از قابلیت اطمینان دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

شبکه هوشمند ، قابلیت اطمینان ، زیرساخت سایبری قدرتی ، وابستگی های سایبری قدرتی