تخصیص جریان در شبکه های صف دو بخشی بسته با استفاده از مدل رقابتی پورتر

شبکه های صف از مجموعه ای از سیستم های فرعی تشکیل شده است که از حالت ورودی به همدیگر وابسته هستند و به بطور مستقل به ارایه خدمات می پردازند و مشتریان برای دریافت تعدادی از این خدمات ارایه شده به سیستم مراجعه می نمایند. در شبکه های صف دلخواه که زمان های ورود، خروج و سرویس غیرمارکوفی دارند و به علاوه دارای شرایط انصراف نیز می باشند، تکنیک های عددی و تقریب های تحلیلی بکار می رود. اکثر تکنیک های موجود در ادبیات صرفا یا به تجزیه و تحلیل سیستم های تحت مطالعه می پردازند و یا در صورت بهینه سازی نیز سیستم را تک هدفه فرض می کنند. در این تحقیق سعی برآن است که به بررسی جریان در شبکه های صف دوبخشی پرداخته شود. در این میان، جهت تبدیل مورد انتخاب کوتاه ترین مسیر در شبکه های صف به انتخاب کوتاه ترین مسیر در شبکه های احتمالی ارایه می شود که بتواند تخصیص جریان در آن رخ دهد. این درحالی است که در بیشتر سیستم های صف با چند هدف متناقض روبرو هستیم، بدین معنی که ظرفیت سیستم به گونه ای انتخاب گردد که نه باعث اتلاف بیش از حد وقت شود و نه ظرفیت سیستم آنقدر زیاد انتخاب شود که به کارگیری خدمات دهنده ها از یک سطح قابل قبول کمتر گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه های صف ، تخصیص جریان ، شبکه های صف دو بخشی ، مدل رقابتی پورتر