ارزیابی رویکرد پیشگیری از جرم در راستای افزایش امنیت شهری

شهر تنها مجموعه ای از واحدهای مسکونی نیست. بسیاری از ساخت و سازها با مشکلاتی همچون وجود فضاهای بی هویت،قرارگیری نامناسب کاربری ها، عدم توجه به سرانه های مورد نیاز و فقدان فضاهای عمومی مواجه هستند. عدم احساسامنیت شهروندان در اجتماع موجب نارسایی های روانی در آن ها شده که مستقیم تاثیر خود را بر جامعه می گذارد و علاوهبر آن موجب خالی شدن فضاهای عمومی از انسان شده و مردم، فضاهای عمومی شهر را فقط برای گذر می پندارند وخالی شدن معابر عمومی خود عاملی می شود بر ناامن شدن شهر و درصد ناامنی اجتماعی شهروندان را به صورت قابلتوجه ای بالا برده و تحت تاثیر خودش قرار می دهد. برخی از فضاهای شهری هستند که زمینه را برای بر هم خوردن نظمو امنیت فراهم میکنند به طوری که این امر نشان میدهد فضا و جرم رابطهای نزدیک با هم دارند. این مقاله در پی آناست که به شناخت فضاهای مناسب و نامناسب شهری بپردازد و به دنبال آن افزایش امنیت را بر پایه پیشگیری جرم ازطریق طراحی محیطی تشریح نماید.

کلیدواژه ها:

امنیت ، فضای شهری ، امنیت شهری