بررسی معماری سىت گرا ی ارتباط آن در قرن حاضر

با توجه به ارزش های حاکم در جامعه سنتی و ارتباط آن با فرهنگ مدنی و همچنین حوزه معماری شهرسازی یکی از موضوعات بسیار مهم در بحث معماری سنت گرایی به شمار می رود. در این بین سنت ها که در جامعه گذشته وجود داشته اثرات روانی و فیزیکی آن را می توان مشاهده نمود که این بحث دربرگیرنده ارتباط با معماری گذشته است. سنت که در اصل به معنای نخست، سرچشمه و معیار تعبیر شده است دارای یک سبک فرامدنی در شناخت و درک عمیق در بحث معماری سنتی است. بنابراین سنت گرایی یک پدیده مهم در حوضه معماری بدل گردیده است. دوره معماری سنتی دوران شکوهمندی است که معماری پس از سال ها آزمون و خطا، راه کارها و الگوها و سرمشق های خود را یافته است و پذیرای ارزش های معنوی است. در این بین هر معماری که نشانی از معماری دوران سنتی برخوردار باشد نمی توان معماری سنت گرا بنامیم. در اصل هدف از معماری سنتی می باشد که بر اساس تفکر و پشتوانه و اعتقاد به ارزش های گذشته معماران سنتی شکل گرفته باشد. در این مقاله سعی گردیده است معماری سنت گرا ارزش های موجودی آن را در تداوم معماری سنتی و معاصر ایران را بررسی کند که در این بین به روش مطالعات کتابخانه ای بهره گیری شده است و در نهایت نتیجه اهمیت معماری سنتی در قرن حاضر معماری ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

سنت ، معماری ، معاصر ، سنت گرا ، معماری ایران