حریم های بینابینی، از محله تا خانه ایرانی

یکی از ویژگی های ذاتی بشر گرایش او به داشتن حرم و حریمی مخصوص به خویش بوده تا با آرامش روحی به آرامش وایمان قلبی نایل آید، پس هر مکانی که انسان در آن ساکن شود، دارای حریمی ابتدایی میشود و از طرفی دیگر، خانوادهنیز در فرهنگ ایرانی دارای حرمت و محرمیت است. در این پژوهش سعی گردیده است تا با بررسی مساله حریم و سلسله-مراتب فضایی در کالبد ابنیه سنتی-در هنگام گذر از بیرون به درون و بالعکس- الگوهایی ارایه گردد تا به قلمروهای تعریفنشده مسکن امروز، پاسخی مناسب داده شود. همچنین با بررسی حریم های فضایی در مقیاس های مختلف- از محلات تاخانه های سنتی ایرانی- به عنوان مهمترین عامل در تعریف قلمروهای خصوصی و عمومی و استخراج اصولی که در ایجادآنها نقش داشته اند، گامی در جهت طراحی مطلوب برداشته شده و رهیافت هایی در جهت تعریف حریم های از دست رفتهدر محلات و واحدهای مسکونی، ارایه خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

حریم ، سلسله مراتب فضایی ، مسکن سنتی ایرانی ، محله ایرانی ، مسکن معاصر