بررسی تحولات ساختاری در اثر تغییرات میزان سیلیسیم و مس آلیاژهای برنج سیلیسیم دار کار شده

امروزه، با پیشرفت روز افزاون جوامع بشری و افزایش سطح آگاهیهای زیستمحیطی، قوانین و استانداردهای مطرح برای صنایع تولیدی به سمت و سوی کاهش آسیبهای وارده به محیط زیست و سلامت انسانهایدرگیر، پیش میرود. کاهش و یا حذف بهرهگیری از عنصر سرب به عنوان یک ماده سمی برای سیستم حیاتی بشر، یکی از مهمترین دغدغههای زیستمحیطی صنایع به شمار رفته و قوانین زیادی در این راستا وضعشدهاند. یکی ازعناصر بسیار مناسب به عنوان جایگزین سرب در آلیاژهای برنج، سیلیسیم میباشد. از این رو و با توجه به فرآیند اکستروژن، به عنوان یکی از مهمترین روشهای تولید محصولات برنجی، در پژوهش حاضرسعی شد تا با تغییر درصد وزنی عنصر سیلیسیم و مس، ساختارهای تشکیل شده و همچنین خواص مکانیکی این آلیاژ پس از فرآیند اکستروژن مورد بررسی قرار گیرند. در این مسیر از آنالیزهای متالوگرافی، تصویربرداری، تهیه نقشههای عنصر سیلیسیم، تفرق اشعه ایکس، تست کشش، EDS ،میکروسکوپ الکترونی روبشی، سختیسنجی و خوشتراشی بهره گرفته شد. نتایج حاصله بر قابلیت بالای سیلیسیم به عنوان جایگزینی مناسب برای سرب در آلیاژهای برنج حکایت داشته و نشان داد که بهترین خواص کاربردی و مکانیکی در 7/2درصد سیلیسیم و 75 درصد مس بروز مینماید.

کلیدواژه ها:

برنجهای سیلیسیمدار ، درصد وزنی سیلیسیم ، فاز بتا پرایم ، فاز مازتنزیت ، خوشتراشی