سیاست جنایی ایران در قبال رفتارهای تهدیدکننده امنیت غذایی: واکاوی بزه انگاری و پاسخ گذاری دولتی غیرکیفری

امروزه با شکل گیری امنیت غذایی به عنوان هنجار جامعوی- حقوقی و برجسته شدن نقش کنشگران مختلف در زنجیره تامین غذا، ناهنجاری های تهدید کننده امنیت غذایی نیز در اشکال مختلف سنتی و نوظهور، مورد توجه قرار گرفته و کنترل آنها بهدغدغه جدی جامعه جهانی و دولتها در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های ملی و فراملی بدل شده است. کنترل پدیده جنایی در ساحت سیاست جنایی ایران (به عنوان جزیی از سیاست عمومی) به ویژه با توسعه قلمرو پدیده جنایی تهدید یا نقض کنندهامنیت غذایی به بزه های صنفی، حرفه ای، اداری و مدنی، نه تنها به بزه انگاری و پاسخ گذاری کیفری محدود و ختم نمیشود، بلکه بزه انگاری و پاسخ گذاری غیرکیفری متناسبی از جنس خود را طلب می کند که در حال حاضر صبغه دولتی آن غالبا برجسته و پررنگ تر از صبغه جامعوی آن است. مقاله حاضر در جستجوی انواع بزه انگاری و پاسخ گذاری دولتی غیرکیفری و تحلیل آنها در قلمرو سیاست جنایی ایران، به جلوه ها و مصادیق متعددی برخورد می کند که شایان توجه و اززوایای مختلف، درخور نقد و بررسی است.

کلیدواژه ها:

سیاست عمومی ، سیاست جنایی ایران ، امنیت غذایی ، بزه انگاری ، پاسخگذاری دولتی غیرکیفری