استفاده از مناسب بودن برای منظور، جهت ارزیابی لوله کشی و خطوط لوله انتقال

کدها و استانداردهای مربوط به خطوط انتقال و لوله کشی همچون B31.1 ،API 5L و ASME B31.3 قوانین مربوط به طراحی ، ساخت و بازرسی از تجهیزات جدید را بیان کرده ا ند اما این حقیقت را که تجهیزات در حین کارکرد دچار اضمحلال می شوند را نا دیده گرفته ا ند . همچنین مسائل اقتصا دی باعث می شود که در بسیاری از مواقع بودجه تخصیص داده شده به یک واحد صنعتی محدود بوده و در نتیجه در بعضی از مواقع تعویض خطوط لوله انتقال و لوله کشی از لحاظ اقتصادی امکان پذیر نباشند. در عین حال توقف تولید واحد جهت جایگزینی خطوط لوله گزینه مناسبی نمی باشد. علاوه بر این خرابی های ایجاد شده در خطوط لوله که عمدتا منجر به خسارات مالی و جانی می شوند نیاز به ارزیابی کمی خطوط لوله را بیش از پیش نمایان می سازد. ارزیابی FFS یک تشخیص کمی مهندسی است که جهت بیان صحت ساختار قطعه دارای نقص در حین سرویس به کار می رود. در واقع به این روش می توان جهت تصمیم گیری برای تعویض ، تعمیر یا ادامه کار ایمن تجهیزات تحت فشاری که دارای نقص بوده و بوسیله بازرسی مشخص گردیده ا ند، تازمان بازرسی های بعدی اقدام نمود. لذا در این مقاله انواع و علت مکانیزم های تخریب قبل و حین سرویس در خطوط لوله انتقال و لوله کشی با نگاهی به API 579 مورد بررسی قرار می گیرد . همچنین براساس داده های بدست آمده از یکی از واحدهای عملیاتی آنا لیز FFS انجام خواهد شد و حداقل ضخامت مورد نیاز ، حداکثر فشار کاری و فاکتور استحکام باقی مانده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

مناسب بودن برای منظور( FFS) ، خطوط لوله انتقال ، لوله کشی