تاثیر روش های نوین آموزش و پرورش در طراحی فضاهای خلاق برای کودکان

از آنجا که پرورش خلاقیت باید از کودکی انجام گیرد تا درآینده افرادخلاقی برای جامعه باشند، باید عواملی که در افزایش قدرت خلاقیت موثراست را بررسی کردو در جهت تحقق آن گام برداشت. خلاقیت یک نیرویذاتی است که در همه افراد وجود دارد و راههای بیشماری برای پرورش آنوجود دارد آنچه مسلم است اینکه فضا در کیفیت آموزش و پرورش و بروزخلاقیت ونقش بسیار مهمیایفا میکند یکی از منابع مهم الهام برایمعماری کودکان شناخت رفتار و واکنش های کودکان است. کودک برایرشد، قبل هر چیز به ارضای عاطفی واحساس پیوند با محیط فیزیکی واجتماعی خود نیازمند است. بنابراین مشخصه محیط مناسب، وجود محرکها و انگیزه های لازم ومنطبق با هر مرحله رشد کودک است. مسیله مهمدیگر وضوح و خوانایی محیط برای کودک است محیطی که به سهولت درکشود. معماران باید فارغ از محدودیت های طرح ها و نقشه های شهر سازیتخیلات کودکی را در ذهن ایجاد کرده وراههای به نمایش گذاشتن اینتصورات و تخیلات را پیدا کنند.از راهکارهایی که می تواند باعث پرورش تفکرات و خلاقیت کودک شودفضاهایی چون پارک و موزه کودک است که با آموزش به طور غیر مستقیمو قراردادن کودک در محیط های گوناگون این امر میسر می باشد.دراین پژوهش می توان با شناسایی عوامل مربوط به طراحی یک محیطدلپذیر نظیر فضای بازی، تنوع (در رنگ، صدا، فرم، بافت در فضا)، مشخصکردن محدود ها بوسیله کف سازی ، ایجا حس کنجکاوی و خلاقیت،طراحی جزییات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان ، رعایت عواملزیباشناسی، رعایت مقیاس و مبلمان فضاهایی مانند موزه ی کودک راطراحی و اجرا کرد که در این فضا ها کودکان علاوه بر لذت بردن و تفریح بهطور غیر مستقیم تحت آموزش و پرورش قرار گرفته و استعدادهای بالقوهآنها شکوفا گردد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و با استفاده از شیوههای گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، میدانی، مقایسه تطبیقی و بررسینمونه های موردی خوا هد بود که از مهم ترین و اصلی ترین روش هایگردآوری مطالب می باشد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، کودک ، آموزش وپرورش ، فضا