ارتباط بین سرمایه فکری با میزان گرایش شهروندان به مشارکت درورزش های همگانی درشهرتبریز

هدف از انجام این تحقیق سرمایه فکری با میزان گرایش شهروندان به مشارکت در ورزش هایهمگانی در شهر تبریز بود روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگیبود جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان شهر تبریز که براساس مرکز آمار واطلاعات اداره ورزش و جوانان آن اداره در سال 1394 به تعداد 85 نفرهستند و ورزشکاران هییتورزش های همگانی شهر تبریز به تعداد 9745 نفر می باشند. نمونه گیری کارکنان اداره ورزش وجوانان شهر تبریز براساس تمام شمار و 85 نفر انتخاب و ورزشکاران هییت ورزش همگانی شهرتبریز براساس جدول کرجسی– مورگان 370 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند ابزار گرد آوریاطلاعات با استفاده ازپرسشنامه سرمایه فکری بونیتس (1998) که شامل 42 سوال در 3 مولفه وپرسشنامه محقق ساخته ورزش های همگانی که شامل 12 سوال بود و روایی محتوایی و صوریپرسشنامه هابه تایید اساتید مدیریت ورزشی رسید و سپس پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفایکرونباخ برای پرسشنامه سرمایه فکری 0.92 و برای پرسشنامه میزان گرایش به ورزش همگانی 0.82بدست آمد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و... و از آماراستنباطی با استفاده از آزمون پارامتریک پیرسون برای تفسیر فرضیه ها استفاده شد. یافته های تحقیقنشان داد که بین سرمایه فکری و مولفه های آن با میزان گرایش شهروندان به ورزش های همگانیرابطه مثبت و معناداری وجود دارد و با استفاده از یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که وجود سرمایه فکری در هییت ورزش های همگانی موجب توسعه و گسترش و میزان گرایش شهروندان به ورزش های همگانی می شود.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، ورزش های همگانی