مکانیابی بهینه کاربری اراضی شهری با استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیائی نمونه موردی (فضای سبز شهر یاسوج)

توسعه فیزیکی شهرها فرایندی پویاو مداوم است که طی آن محدوده های فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در جهات عمودی و افقی، از حیث کمی و کیفی افزایش می یابد و اگر این روند سریع و بی برنامه باشد، به ترکیب فیزیکی مناسبی برای از فضاهای شهری نخواهد انجامید درنتیجه سیستمهای شهری را با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد ساخت. در این بین یکی از موارد اجتناب ناپذیر در امر شهرسازی و توسعه فضای آینده شهری بحث فضای سبز و تعیین موقعیت فضای سبز شهر در سطح شهر می باشد. امروزه به دلیل رشد روز افزون جمعیت شهرها و کمبود فضای مناسب برای فعالیتها و امکانات مورد نیاز، تعیین مکان بهینه کاربری های مختلف از شهر از اهمیت بسزایی برخوردار گردیده است. با توجه به ابعاد پیچیده مسائل شهری در دخالت متغیرهای مختلف در امر برنامه ریزی شهری، از روشهای مختلف استفاده می شود که GIS یکی از قدرتمندترین سیستمها در پاسخ گویی به نیازهای مطالعاتی و کاربردی خواهد بود. هدف از این مقاله بررسی روشهای مکان یابی بهینه برای فضای سبز شهری با استفاده از قابلیتها و آنالیزهای موجود در یک سیستم GIS بوده که به صورت عملی نیز بر روی نقشه های شهر یاسوج به اجرا در آمد. در این تحقیق از نقشه های با مقیاس 1:2000 سازمان نقشه برداری کشور جهت آنالیزهای مورد نظر استفاده شده است. نتایج حاصل از انجام انواع آنالیزهای مختلف در تحقیق، به صورت نقشه ارائه شده است.