تاثیر خلوت گزینی بر بهبود کارایی افراد در محیط های کاری (نمونه موردی: شهرداری مناطق 2،1 و 3 شیراز)

در سال های اخیر بحث رضایتمندی شغلی، عملکرد کاری و انگیزه برای بهتر کار کردن کارمندان در محیط های کار خصوصا در ادارات و دفاتر کار و بررسی تاثیرات این عوامل بر راندمان کار و بهبود کارایی افراد مورد توجه پژوهش های فراوان بوده است. البته نه بدان خاطر که دفتر، مکان کاری است که روان شناسان محیطی بیشتر زمان خود را در آن سپری می نمایند. یکی از مهمترین فاکتورهای دستیابی به رضایتمندی شغلی و در نتیجه افزایش راندمان کاری در محل کار ، بحث خلوت گزینی و داشتن فضای خصوصی است که در صورت تحقق این امر می توان شاهد تحولات بسیار مثبت در راستای بهبود کارایی افراد در محیط های کاری بود . اگر چه هنگام مشخص نمودن رابطه بین میزان فضای خصوصی و رضایتمندی در دفتر کار باید پیچیدگی و ضروریات شغل را در نظر گرفت ولی مطالعات نشان می دهد که رضایتمندی از محیط دفتر کار با افزایش خلوت گزینی بالا می رود. هدف از تحقیق این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی تحلیلی و بصورت کتابخانه ای – میدانی و از طریق روش پیمایش و تهیه پرسشنامه و مصاحبه به جمع آوری اطلاعاتی در مورد موضوع بحث در مناطق مختلف شهرداری شیراز پرداخته است و نتایج این پرسشنامه ها به روش کوکران تخمین زده شده و در برنامه اکسل دسته بندی و نتایج حاصله از این عملیات گردآوری و در نتیجه به این مهم پرداخته است که خلوت گزینی می تواند رضایتمندی شغلی کارکنان را تا حد زیادی افزایش داده و طبعا باعث بهبود کارایی افراد در محیط های کاری گردد.

کلیدواژه ها:

خلوت گزینی ، محیط های کاری ، حریم خصوصی ، رضایتمندی شغلی