بررسی اثرات تنظیم کننده ای رشد اسیدجیبرلیک و تی دیازورون بر روی حفظ کیفیت و ماندگاری گل های بریده آلسترومریا رقم های Odessa و Sacramento

در این تحقیق به منظور افزایش عمر گلجا و حفظ کیفیت گل های شاخه بریده آلسترومریا رقم های ‘Odessa’ و ‘Sacramento’ اثرات تیمار کوتاه مدت تنظیم کننده های رشد گیاهی جیبرلین و سیتوکینین مورد بررسی قرار گرفت. گل ها در غلظت های مختلفی از اسید جیبرلیک و تی دیازورون برای مدت 24 ساعت قرار گرفتند. سپس گل های شاخه بریده در محلول نگهدارنده حاوی ساکارز 2% و نانوسید 2ppm قرار گرفتند و عمر گلجا و صفات کیفی آنها در روزهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که، در رقم ‘Odessa’ تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرو مولار باعث افزایش طول عمر گل و تیمارهای اسید جیبرلیک با غلظت های 150 و 300 میکرومولار باعث افزایش طول عمر برگ شدند. در رقم ‘Sacramento’ تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در افزایش طول عمر برگ بسیار مؤثر بود ولی در افزایش طول عمر گل در این رقم محلول نگهدارنده مؤثرتر بود. همچنین وجود ماده آنتی باکتریال نانوسید باعث کاهش شدید رشد میکروارگانسیم ها در محلول نگهدارنده در مقایسه با شاهد (آب مقطر) و وجود ساکارز 2% نیز باعث رفع کمبود کربوهیدرات های مصرف شده در فرآیند تنفسی گل های شاخه بریده شدند. در همه تیمارها به جز تیمار شاهد، وزن تر نسبی و مواد جامد محلول در ساقه افزایش یافتند. همچنین در روز دوازدهم آزمایش، تیمار اسید جیبرلیک 50 و 150 میکرومولار در رقم ‘Odessa’ و تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در رقم ‘Sacramento’، بیشترین میزان کلروفیل کل در برگ را داشتند. در نهایت تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در رقم های ‘Odessa’ و ‘Sacramento’ جهت افزایش عمر جلگا و کیفیت گل ها توصیه می شود. ‘Odessa’ به عنوان رقم برتر نسبت به ‘Sacramento’ در نظر گرفته شد و نانوسید نیز در محلول نگهدارنده به عنوان ماده آنتی باکتریال مناسبی معرفی شد.

کلیدواژه ها:

آلسترومریا ، نانوسید ، اسید جیبرلیک و تی دیازورون