بررسی امکان جایگزین کردن محلول های غذایی با EC متغیر به جای محلول غذایی با EC ثابتدر آبکشت گوجه فرنگی

این مطالعه به منظور ارزیابی پاسخ دو رقم گوجه فرنگی خوشه ای به محلول های غذایی با سطوح مختلف هدایت الکتریکی (EC) و درک بهتر واکنش این محصول به محلول هایی با ECهای ثابت یا متغیر انجام شد. بدین منظور دو رقم گوجه فرنگی گلخانه ای (رازان و ارگون) در سیستم آبکشت در بستر پرلیت کشت شدند. گیاهان کشت شده با محلول های غذایی با ECهای ثابت ٢ و ٣ میلی موس و یا با محلول هایی با ECهای متغیر 1/5، 2 و 3 میلی موس بر سانتیمتر در طول روز تغذیه شدند. اساس تغییرات در تیمار EC متغیر، تبخیر و تعرق گیاهان براساس میزان تابش نور بود. یافته های این تحقیق نشان داد که استفاده از محلول های غذایی با ECهای متغیر در طول روز می تواند میزان مواد جامد محلول (TSS) میوه ها را بهبود بخشد. تیمارهای محلول غذایی از نظر میزان دیگر صفات کیفی (سفتی، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث میوه) و عملکرد تفاوت معنی داری نشان ندادند. عدم مشاهده تفاوت معنی دار در عملکرد تیمار ECهای متغیر نسبت به تیمار EC رایج ( ٣ میلی موس بر سانتیمتر) امکان صرفه جویی در نمک های مورد استفاده برای تهیه محلول غذایی جهت پرورش گوجه فرنگی در سیستم آبکشت را نشان می دهد. ارقام مورد استفاده در این تحقیق تفاوت معنی داری از نظر عملکرد میوه های درجه 1، درجه ٢ و عملکرد کل و برخی صفات کیفی نشان دادند. رقم ارگون دارای عملکرد بالاتر و رقم رازان دارای محتوی TSS بیشتری بود.

کلیدواژه ها:

هدایت الکتریکی ، محلول غذایی ، کشت بدون خاک ، تابش ، گلخانه ، گوجه فرنگی