بررسی تأثیر اوتیت میانی مزمن بر پردازش مرکزی شنوایی کودکان

مقدمه و هدف: ابتلا به عفونت گوش میانی (Otitis Media; OM) می تواند در ارسال پیام های شنوایی از گوش خارجی به گوشداخلی، تأخیر ایجاد نموده و نتیجه آن می تواند به صورت اختلال عملکردهای مرکزی سیستم شنوایی نظیر جهت یابی صدا وسایر جنبه های شنوایی دو گو شی نمود پیدا نماید . هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه توانایی پردازش مرکزی اطلاعات شنواییدر کودکان دارای سابقه اوتیت میانی مزمن (COM) و مبتلا به اوتیت میانی با کودکان با حساسیت شنوایی طبیعی ، با استفاده از آزمون مرکزی (Masking Level Difference; MLD) بود. روش کار : طی یک مطالعه مقطعی تحلیلی تعداد 64 کودک 9-6 ساله که به شیوه نمونه گیری غیر احتمالی آسان انتخاب شده بودند درقالب سه گروه ،گروه کودکان با سابقه اوتیت میانی و فاقد آسیب شنوایی در زمان آزمایش (Non-OM) گروه مبتلا به اوتیت میانی (OM) وگروه کنترل مورد ا رزیابی قرار گرفتند . جهت بررسی عملکرد مرکزی این کودکان آزمون MLD انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 16 صورت پذیرفت.نتایج: در این مطالعه میانگین MLD در گروه های Non-OM و OM کاهش آماری معنا داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد (p<0/001). اگرچه مقدار MLD در گروه Non-OM در مقایسه با گروه OM بیشتر بود ، اما این تفاوت از نظر آماری معنادارنبود. بین مقادیر MLD و شدت کم شنوایی بیماران ارتباط آماری معکوس معناداری مشاهده شد (r=-0/82, P=0/01). نتیجه نهایی: ابتلا به CPM حتی اگر در اوان کودکی نیز رخ داده باشد می تواند بر عملکرد پردازش مرکزی شنوایی از جمله مهارت پردازش دوگوشی این بیماران تأثیر گذار باشد. بنابراین انجام آزمون MLD در این گروه بیماران اکیداً توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

التهاب گوش میانی ، سیستم شنوایی مرکزی ، کودکان