ارزیابی رابطه استرس شغلی و اعمال ناایمن با حوادث شغلی در یک صنعت خودروسازی

مقدمه و هدف: امروزه صنایع خودروسازی از نقطه نظر بروز حوادث ناشی از کار از کانون های بسیار حساس در ایران به شمارمی روند . استرس شغلی و اعمال ناایمن به ترتیب به عنوان فاکتورهای تأثیرگذار در افزایش ریسک مشکلات روانی و جسمانی وحوادث شغلی شناخته می شوند . هدف اصلی این مطالعه تعیین رابطه استرس شغلی و اعمال ناایمن با حوادث و عوامل تاثیرگذارمرتبط است.روش کار : داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از تکنیک نمونه برداری از رفتار ایمنی، پرسشنامه استرس شغلی استانداردشده و محاسبه شاخصهای تحلیلی حوادث جمع آوری شد . شیوه انتخاب ن مونه ها کاملا تصادفی بود . آنالیز اطلاعات جمع آوریشده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای مربوطه صورت گرفت. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که استرس شغلی با اعمال ناایمن، اعمال ناایمن و استرس شغلی نیز با حوادث رخداده همگی ارتباط مستقیم معنی داری با یکدیگر داشتند (p-value<0.05). مطالعه ارتباط توأم استرس شغلی، اعمال ناایمن و حوادث از طریق آزمون آماری نشان داد که افزایش یک درصدی میزان اعمال ناایمن نسبت به افزایش یک نمره ای استرس شغلی تأثیرفزاینده تری بر حوادث دارد . بنابراین از روی تغییر در میزان این دو متغیر می توان احتمال بروز حوادث را در سازمان پیش بینینمود. نتیجه نهایی : تعدیل یا حذف فاکتورهای شناسایی شده موثر در ایجاد استرس و کاهش اعمال ناایمن نیازمند سرمایه گذاری واجرای یک برنامه مدیریت کنترل استرس می باشد.

کلیدواژه ها:

بهداشت حرفه ای ، تنش ، حوادث شغلی