بررسی سطح پلاسمایی مالون دی آلدئید ، تروپونین قلبی I و پروتئین واکنشگر C در مبتلایان به بیماریهای عروق کرونر حاد

مقدمه و هدف : آسیب ایسکمی آندوتلیوم باعث فعال شدن سنتز پروستاگلاندین ها و چسبندگی و تجمع پلاکتها می شود کهمتعاقب آن، آزاد شدن ترکیبات آلدئیدی مختلف ازجمله مالون دی آلدئید (MDA) را به همراه دارد. در بیماران مبتلا به بیماری های کرونر حاد یعنی آنژین صدری ناپایدار و انفارکتوس میوکارد، پروتئین واکنشگر C و تروبونین I به ترتیب به عنوان مهمترین مارکرهای تشخیص آزمایشگاهی مطرح هستند. هدف از این مطالعه، بررسی سودمندی استفاده از تعیین مقدار MDA پلاسمایی به عنوان یک شاخص جدید در کنار دو مارکر دیگر یعنی پروتئین واکنشگر C و تروبونین I، در بیماران مبتلا به کرونر حاد می باشد. روش کار : بدین منظور از بین بیماران قلبی مراجعه کننده به مرکز قلب بیمارستان اکباتان همدان، تعداد ٥٠ بیمار دچار آنژین، صدری ناپایدار و ٥٠ نفر بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد انتخاب شدند . پس از تعیین سن ، مقادیر توتال کلسترول، LDL وHDL کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین واکنشگر C، تروبونین I و MDA پلاسمایی در هردوگروه بیماران مورد سنجش قرار گرفت. نتایج : نتایج حاصل نشان داد که مقادیر MDA پلاسمایی در بیماران دچار انفارکتوس میوکارد نسبت به بیماران آنژین ناپایدار بالاتر بود (P<0/001) و این امر، کاملا با افزایش مقادیر تروپونین I و پروتئین واکنشگر C در بیماران انفارکتوس میوکارد همخوانی و هماهنگی داشت (P<0/001). نتیجه نهائی : نتایج این تحقیق ن شان داد که مطالعه مقادیر MDA پلاسمایی که ناشی از آسیب ایسکمی آندوتلیوم می باشد همراه با اندازه گیری پروتئینهای تروپونین I و واکنشگر C، می تواند برای شناسایی مبتلایان به بیماری های کرونر حاد موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بیماری عروق کرونر ، پروتئین C ، تروبونین I ، مالون دی آلدئید