تأثیر یک ایستگاه کاری قالی بافی بر خستگی عضله ذوزنق های

مقدمه: خستگی ناحیه شانه از مهمترین فاکتورهای آغازگر اختالات اسکلتی-عضلانی Musculoskeletal Disorders: MSDs در اندام فوقانی است و در بین قالی بافان، شایع ترینMSD ها در این ناحیه به وقوع م یپیوندد. هدف از این مطالعه یافتن تأثیر قالی بافی در ایستگاه کاری پیشنهادی بر خستگی عضله ذوزنقه ای فوقانی ( Upper Trapezius: UTr ) طی یک چرخه وظایف شغلی است.روش کار: در این مطالعه مقطعی 9 زن و 3 مرد مشارکت داشتند. طی 80 دقیقه قال یبافی در یک چرخه از وظایف قال یبافی، امواج الکترومایوگرافی ( Electromyography: EMG ) عضله UTr راست و چپ به طور پیوسته ثبت شد. پس از پردازش امواج، پارامترهای RMS و MPF به عنوان پارامترهای دامنه و طیف فرکانس امواج تعیین گردیدند. برای آنالیز آماری از روش مدل سری های زمانی استفاده و نتایج در دسته بند یهای نمودار جاسا قرار گرفتند. یافته ها: بر اساس روش جاسا در UTr راست، درصد افرادی که خستگی عضلانی، افزایش تولید نیرو، کاهش تولید نیرو و بازیابی را تجربه کرده بودند، به ترتیب برابر با 58 %، 16 %، 8% و 8% بودند. همچنین نقطه جاسا برای یک شرک تکننده بر روی محور x واقع شد. به همین ترتیب %50 ، %25 ، %8 و 16 % قال یبافان در UTr چپ خود خستگی عضلانی، افزایش تولید نیرو، کاهش تولید نیرو و بازیابی را تجربه کرده بودند.نتیجه گیری: به طور خلاصه یافت ههای این مطالعه نشان داد بیشتر قالی بافان در ایستگاه کاری پیشنهادی، خستگی عضلانی را در عضله UTr تجربه کردند. اهمیت کاربردی این نتایج در طراحی بهینه و ارگونومیک ایستگاه های کاری قالی بافی مورد توجه می باشد. مطالعات آینده، باید بر دیگر عضات و در بازه های زمانی بزر گتر تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

خستگی عضلانی ، ارگونومی ، الکترومایوگرافی سطحی