بازتاب زیبایی شناختی و جامعه شناختی آیات و احادیث در شعر بهار

فرهنگ جامعه ایرانی به عنوان فرهنگی شرقی در درازنای تاریخ حیات اجتماعی اش، فرهنگی دینی بودهاست. ایرانیان نیز در دوره های مختلف به ویژ ه پس از اسلا م با تمسک به متون دینی به برساختن باورهایخود روی آوردند.ملک الشعرای بهار به علت شناخت عمیقش نسبت به فرهنگ های ایران پیش از اسلام و پس از آن،آشنایی با تحولات جدید جهانی و مخاطب شناسی، توانست حلقه اتصال فرهنگ جامعه سنتی و جدید ایرانباشد. وی با تأثیرپذیری از فرهنگ قرآنی و نبوی و با حضور همه جانبه در فعالیت های اجتماعی عهد مشروطهو پس از آن، با آیات و احادیث به طرح بخشی از افکار امروزی دیوانش پرداخته است.این مقاله در آغاز می کوشد نیاز جوامع را به دین بازگو و تصریح کند که فرهنگ جامعه ایرانیبه خصوص پس از اسلام فرهنگی دینی بوده است. آ نگاه نشان دهد که بهار به عللی چون علت شخصیتیو اجتماعی، متأثر از فرهنگ دینی اسلام در پنج دهه حیات شاعری خود، به چه میزا ن به آیات و احادیثدر طرح افکار امروزی گرایش دارد. همچنین نویسنده برای تبیین جنبه های زیبایی شناختی اشعاری که بهاردر سرودن آن از آیا ت و احادیث تأثیر پذیرفته، به تقسیم بند ی و تحلیل هایی در حوزه های قالب، موضوع،چگونگی طرح آیات و احادیث دست زده است.

کلیدواژه ها:

دین ، فرهنگ دینی ، آیه ، حدیث ، ملک الشعرای بهار ، شعر مشروطه