استخراج عصاره دارچین باتکنولوژی فوق بحرانی و آنالیز اوژنول موجود در آن

امروزه باتوجه به اثرات زیان بار داروهای شیمیایی توجه به گیاهان دارویی رو به افزایش است. یکی از این گیاهان دارویی که از قدیم مورد توجه اطبا بوده است دارچین می باشد. عصاره موجود در گیاه دارچین، همچون اوژنول که در این تحقیق به استخراج آن پرداخته شده است، دارای خواص بسیاری مانند درمان دیابت، کاهنده چربی خون، خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهاب، مقابله با سرطان، جلوگیری کننده از عفونت های قارچی و باکتریایی و بسیاری خواص دیگر می باشند. از روش های متداول جهت استخراج مواد مؤثره موجود در گیاهان، استفاده از حلال های آلی اتانول و متانول با تجهیز سوکسله می باشد که بسیار زمان بر بوده و مقدار زیادی حلال مصرف می کند و همچنین به علت استفاده از دمای بالا، به ترکیبات حساس به حرارت آسیب می رساند. اما کاربردهای دارویی نیازمند یک روش مناسب برای استخراج با مراحل پاکسازی بدون استفاده از حلال های آلی سمی است. استخراج فوق بحرانی به ویژه استخراج با دی اکسیدکربن فوق بحرانی به دلیل دارا بودن مزیت هایی چون آتش گیر نبودن، غیر سمی بودن، خلوص بالا و قیمت پایین در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی از انجام این مقاله، بررسی آزمایشگاهی استخراج فوق بحرانی ترکیب اوژنول از پوست گیاه دارچین می باشد. بنابراین در این مقاله، اوژنول با استفاده از دی اکسیدکربن فوق بحرانی اصلاح شده با مقادیر ثابتی از متانول (ml1)، از گیاه دارچین استخراج شده و با روش استخراج با حلال آلی با دستگاه سوکسله مقایسه شده است. استخراج با سیال فوق بحرانی (SFE) با در نظر گرفتن زمان استاتیک 20 دقیقه و اندازه متوسط ذرات (0/674 میلی متر) انجام شد. چهار متغیر موثر بر این فرآیند، دما (˚C40 تا80)، فشار (Mpa30-10)، شدت جریان دی اکسید کربن ( ml/min2/5-0/5) و زمان استخراج دینامیک (120-40 دقیقه) می باشند که طراحی آزمایش ها بر اساس آن ها در 5 سطح انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

اوژنول ، استخراج فوق بحرانی ، اصلاحگر ، کروماتوگرافی گازی GC