رابطه ی نسبت سود نقدی تقسیمی با ارزش افزوده ی اقتصادی

با توسعه شرکت ها و به وجود آمدن شرکت های سهامی مسئله مهم جدایی مدیریت از مالکیت به وجود آمد و این موضوع باعث شکل گرفتن تئوری نمایندگی گردید. در این تئوری بیان می گردد که این جدایی امکان همسو نبودن منافع مدیریت از مالکیت را افزایش می دهد. بر همین اساس مالکان شرکت ها به دنبال مکانیسم هایی هستند تا با استفاده از آن ها اقدام به نظارت بر عملکرد مدیران نمایند. مالکان در گذشته معمولاً از شاخص هایی همچون بازده دارایی ها (ROA) ، بازده سرمایه (ROI) و بازده فروش (ROS) که تابعی از عوامل داخلی و خارجی می باشند، برای این امر استفاده می نمودند، ولی این شاخص ها به مسئله هزینه فرصت مالکان اصلاً توجه ای نداشت که این مسئله نیز در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته شده است. از مهم ترین این معیارها می توان به ارزش افزوده اقتصادی اشاره نمود.همچنین برای کنترل اثر سایر عوامل از متغیرهای کنترلی (اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری) استفاده شده است. و این تحقیق از نوع همبستگی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره به روش پانل دیتا استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که رابطه معناداری میان ارزش افزوده اقتصادی و سود تقسیمی رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده اقتصادی ، نسبت ، رابطه و سود تقسیمی